Sinds het begin van de jaren tachtig verovert en betovert Greetje Bijma als oermuzikale, kameleontische diva de grote en kleine muziekpodia in binnen- en buitenland - solo of met anderen, zoals Alan Laurillard, Willem Breuker, Marilyn Crispell, Mark Dresser, Louis Andriessen, Jasper van ’t Hof, Klaas Hoek, Arthur Japin, Michiel Braam, Zoumana Diarragaf. In 1990 kreeg ze de Boy Edgarprijs.
In Greetjes vocalen hoor je invloeden van Bessie Smith, Nina Hagen, Sarah Vaughan en Oum Khalsoum, maar ook Mongoolse boventoonzang, een zingende zaag of een boze kraai.
Ze maakte kinderprogramma’s, zong de rol van Janis Joplin in een compositie voor symfonie- en jazzorkest in Zwitserland en die van de Koningin van de Nacht in Die Zauberflöte van Mozart bij de Vlaamse Opera in Gent en Antwerpen.

Met zijn roots in de Amerikaanse muziekcultuur kwam Alan Laurillard in 1972 naar Nederland en ontpopte zich daar als saxofonist, bandleider en componist. Na het succes van de freefunk Noodband volgden de Tam Tam Fanfare, het Greetje Bijma Kwintet, zijn kerkorgelprojecten, het Up There Trio, het festival Luchtkastelen, het soloproject Jerkstation en vele workshoporkesten in Groningen en Utrecht. In 1982 kreeg Alan de Boy Edgarprijs.
Funk, impro, werelds, hedendaags gecomponeerd, dance, blues, rock, elektronisch, new wave zijn de muziekstijlen waaraan Alan zijn inspiratie ontleent. Compositie en improvisatie gaan hand in hand, en het liefst speelt hij samen met anderen. ‘Ik ben een bandguy, ik wil met mensen iets creëren, dat vind ik leuk. Ik vind dat je steeds nieuwe dingen moet uitproberen en iets nieuws moet toevoegen aan de jazz. Niet stilstaan, niet de vijftiger jaren jazz kopiëren. Wel bouwen op het verleden, maar daaraan weer iets toevoegen.’

Charles is een oude bekende van Greetje en Alan, die hij beiden leerde kennen in de Groningse jazzscene in de jaren tachtig. Hij was een van de twee stuwende drummers als motor van de Noodband, speelde in het Greetje Bijma Kwintet en de Tam Tam Fanfare.
Daarnaast werkte hij ook met veel andere musici: Willem van Maanen (Contraband), Herman Koster (Brass Consort), Corrie van Binsbergen, Herbert de Jonge en Chris Abeelen.
Op dit moment heeft hij een trio met pianoreus Jan James en Chiel d’Hont op bas. Zijn spel is geworteld in de traditie, stuwende kracht en swing, met oor voor etnische, vooral Afrikaanse klanken.

Jochem Braat is een eclectisch muzikant: zijn pianospel bestrijkt een breed muzikaal spectrum, van de jazz uit de jaren ’30, vrije impro, instant composing tot pop, singer-songwriters en Braziliaanse (volks)muziek. Dat is te horen in zijn eigen groep sQare en zijn electro-synth-pop project Luchtman.
Hij speelde in binnen- en buitenland met musici als Wilbert de Joode, Corrie van Binsbergen, Snowapple, Han Bennink, Wolter Wierbos, Konrad Koseeleck, Vincent Bijlo, Ellen ten Damme en Michael Moore.

Roeland Dol speelde basgitaar - fretloos en gefret, akoestisch en elektrisch - in soul- en rockbands, jazzjams, projectorkesten en experimentele ensembles, waaronder Alex Siegers' LX-Press, het Zuiderzee Orkest en Beatsharks.
Als bassist werkt hij vaak samen met onder meer zangeressen Caroline Lobanov en Marianne Verbrugge en met Alan Laurillard. Met zijn eigen trio SimplyJazz brengt Roeland popsongs in een jazzvermomming.